Circuit Zolder: 12 uur racen op twee wielen

Afgelopen zaterdag (26/09) vond op Autocircuit Zolder de Essec 12 Hours Cycling plaats. Een recreatieve aflossingsproef waarbij teams van minimaal 1 en maximaal 6 renners het tegen elkaar opnamen in een 12 uren durende wedstrijd op Circuit zolder. Het team dat de meeste rondjes verzamelde in die 12 uren werd de winnaar.

Zelf nam ik, in DUO met Joeri Nysen deel aan deze wedstrijd. Elk reden we 2 stints van 3 uur op Circuit Zolder en kwamen we aan een totaal van maar liefst 511 kilometer.  We sloten de wedstrijd af op een mooie 2^de plaats in onze categorie en werden 12^de algemeen van de 159 deelnemende teams.

Een recreatief topsport evenement op Circuit Zolder

Recreatieve fietsers konden hun hartje ophalen op Circuit Zolder. Zowel mannen als vrouwen van alle niveaus waren zaterdag welkom om deel te nemen aan de Essec 12 Hours Cycling.

Deze fietswedstrijd op Circuit Zolder is een recreatieve wedstrijd waarbij ambiance en gezelligheid voorop staat, maar waar toch ook hard gefietst wordt! Het event is een unieke manier om samen met je wielervrienden te proeven van de magie van het rijden op een autocircuit, van de echte teamsport! Een wedstrijd waarbij tussendoor in het rennerskwartier ook tijd is voor sterke verhalen.

CVV-competitievergunninghouders zoals elites met/zonder contract, beloften, junioren of nieuwelingen mochten niet deelnemen.

Nevenklassementen

Ondanks dat er hard gefietst werd, zorgde de organisatie ervoor dat er voldoende uitdaging was voor elke fietser. Er waren tal van nevenklassementen waardoor iedereen een geschikte uitdaging voor zichzelf en zijn vrienden kon vinden. Zo werden er klassementen opgemaakt binnen de leeftijdscategorieën -40 en +40. Je had de mogelijkheid om 12uur lang solo te fietsen, maar je kon ook in duo, quattro of sextet deelnemen. Tenslotte was er ook een apart klassement voorzien voor teams dat enkel uit vrouwen bestaat.

Mijn belevenis

De start

Om 10 uur ’s ochtends werd het startschot gegeven. Na 1 ronde achter de auto werd het peloton losgelaten. Joeri ging voor ons team de eerste stint van 3 uur voor zijn rekening nemen. Het wegdek was nog nat, maar dat deerde hem niet om vlot mee te volgen in het eerste peloton. Rond 13uur kwam hij de pitlane ingereden. Joeri had na 3 uur een mooi gemiddelde van om en bij de 42km/u. Ik wist wat mij te doen stond de komende 3 uren.

Mijn eerste stint

Alles verliep zeer vlot, 3 uur lang peddelde ik mee rond in het eerste peloton aan een gemiddelde van 42.7 km/u. Rond 16 uur was het opnieuw aan Joeri voor zijn 2^de en laatste stint. Meteen na de wissel kon hij opnieuw aansluiten in het eerste peloton. Het laatste uur kreeg hij het zwaar, maar op karakter gaf hij de transponder om 19uur terug aan mij.

Even herstellen tussendoor

3 uur lang had ik de tijd om te herstellen van mijn eerste inspanning. Ik had nooit het gevoel dat ik in mijn rode zone was gegaan. Een goed teken? Ik trachtte zoveel mogelijk te rusten terwijl Joeri aan het fietsen was. Ik vulde mijn koolhydraten terug bij en volgde via de Livetiming op de voet hoe mijn teammaat het deed. Na 2.5 uur maakte ik mij terug gereed. Snel nog een havermoutwafel met siroop eten, kleren aandoen en een beetje opwarmen. Joeri kwam binnen, there we go..

De laatste stint

De laatste 3 uur, en stint, was voor mij. We waren nog met 5 teams uit onze categorie vertegenwoordigd in het eerste peloton. De zenuwen namen toe, zou het kunnen.. een podiumplaats? De buienradar gaf ondertussen aan dat het naar het einde van de wedstrijd toe wel eens zou kunnen beginnen regenen. Hier keek ik absoluut niet naar uit omdat ik weet dat ik zeer snel kou krijg als het begint te regenen, wat natuurlijk een grote invloed heeft op de prestaties.

Tijdens het eerste deel van mijn stint had ik bewust gekozen om mij achteraan in het peloton mee te laten drijven. Het tempo lag niet heel hoog en ik kon vrij relax volgen. Mijn gemiddelde vermogen en hartslag gaf aan dat ik voldoende overschot had. Ik trachtte zoveel mogelijk krachten te sparen voor het laatste 1.5 uur van de wedstrijd. Dat was een juiste keuze. Het tempo ging de hoogte in. Ik nam mijn plaats vooraan in, in het peloton en hield de concurrenten van onze categorie in de gaten. Er werd zeer veel aangevallen, langs alle kanten. Op alles reageren is helaas niet mogelijk, maar met nog 50 minuten op de klok waren we vertrokken met een zeer mooi groepje van ongeveer 10 renners.

De ontsnapping

Ik was mee met de ontsnapping en keek rond mij, slechts 1 renner van mijn categorie. Ik had nog wat overschot dus ging vol meedraaien om deze ontsnapping tot een goed einde te brengen. Iedereen voelde de vermoeidheid, maar toch werd er goed samengewerkt. Al snel reden we een mooie voorsprong bij elkaar. Achteraf bleek dat in het peloton de handdoek in de ring werd gegooid waardoor die podiumplaats nu wel heel dichtbij kwam.

Tot het op 30 minuten van het einde begon te regenen. Ik voelde mij nog enorm sterk, maar voelde de bui letterlijk en figuurlijk hangen.. Dit zijn niet de ideale omstandigheden voor mij. Al snel kreeg ik kou en voelde ik mij steeds zwakker worden.

De laatste loodjes

De laatste 2 ronden zat ik helemaal verkrampt op mijn fiets en draaiden mijn benen enkel nog maar rond op automatische piloot. Gelukkig kon ik blijven volgen in het groepje. In de laatste rechte lijn zat ik in het wiel van mijn concurrent, maar zoals verwacht had ik helemaal geen antwoord meer op zijn versnelling. Ik strandde uiteindelijk op 2 luttele seconden van de winnaar.

Finishen op een 2^de plaats is altijd zuur, maar op voorhand hadden we zeker getekend voor dit mooie resultaat. Zowel Joeri als ikzelf waren dan achteraf ook heel blij met deze podiumplaats. Het was een zeer leuke ervaring en we willen dan ook iedereen bedanken die ons gesteund heeft.

Voeding

Voeding, één van de belangrijkste agendapunten de dag voor de wedstrijd. Wat ga ik allemaal eten? Ik wist dat ik ongeveer 5.000 kcal zou verbruiken tijdens het fietsen. Hier moet je dan nog het aantal kcal bij optellen wat een persoon dagelijks verbruikt. Dit hield in dat ik om en bij de 7.000 kcal zou verbruiken.

Tijdens mijn 2 stints van 3uur heb ik 251km afgelegd en uiteindelijk 4.948 kcal. verbruikt. Het is erg belangrijk dat je voldoende koolhydraten, en voeding in het algemeen, opneemt voor dit soort inspanningen. Ik at afgelopen zaterdag maar liefst 6.225 kcal. waarvan 909 gram koolhydraten, 180 gram vetten en 246 gram eiwitten.

Zo zag mijn menu er afgelopen zaterdag tijdens de wedstrijddag uit:

Ontbijt:

• 4 havermoutpannenkoeken met siroop (1140 kcal.)

Middagmaal:

• 180 gram macaroni met 3 gekookte eieren en 180 gram Weense worstjes (1241 kcal.)

Avondeten:

• 5 banaanhavermoutpannenkoeken met siroop (659 kcal.)

Herstelmaaltijd na de wedstrijd:

• 6 grijze boterhammen met hiertussen een gebakken omelet (1145 kcal.) (3 eieren, 30 gram gemalen kaas, 125 gram hespenblokjes)

TIP:  lekker en veel eiwitten voor een goed herstel .

Voeding tijdens het fietsen:

• 3 energy gels (285 kcal.)
• 1 drinkbus isotone drank (122 kcal.)
• 1 energy cafeïne gel (79 kcal.)
• 2 peperkoeken met parelsuiker (258 kcal.)
• 5 drinkbussen met dextrose (475 kcal.)

Tussendoortjes:

• 2 Doubdle 07 hersteldrankjes (131 kcal.)
• 5 havermoutwafeltjes met siroop (640 kcal.)
• 1 waterijsje (50 kcal.)

The day after

Op zondag was ik gelukkig terug helemaal opgewarmd en kon ik met veel voldoening terugblikken op de wedstrijd. Volgens mijn trainer had ik een rustdag wel verdiend. Dus gingen de benen omhoog en de televisie aan om te kijken naar de echte wielrenners op het Wereldkampioenschap in Italië.

Door mijn goed uitgebalanceerd voedingsplan had ik geen spierpijn en kon ik maandag terug mijn trainingen aanvatten voor het volgende doel. Op 10 oktober zal ik proberen een persoonlijk record te lopen op de halve marathon tijdens een privé event dat georganiseerd wordt door mijn trainingsclub. Stiekem hoop ik op een tijd onder de 1u20. Of dat zal lukken, kunnen jullie binnenkort lezen in mijn volgende blog .

Stijn Witters